Osoba ubezpieczona podejmuje leczenie, jeżeli z uwagi na stan zdrowia nie może wykonywać swojej pracy. Zazwyczaj wiąże się to z nieobecnością w pracy, która w wielu przypadkach może się znacznie przedłużyć. Osoba ubezpieczona, która korzysta ze zwolnienia lekarskiego nabywa z reguły uprawnienia do zasiłku chorobowego, bądź też wynagrodzenia za czas choroby. W tym okresie nie może podejmować pracy. Wynagrodzenie chorobowe lub zasiłek chorobowy mają zrekompensować zarobek, który zostaje utracony z powodu choroby.
W ustawie zasiłkowej znajdują się jasno określone warunki nabywania prawa do świadczeń, warunki ich wysokości oraz zasady wypłaty. Istnieje między innymi reguła mówiąca o tym, że zasiłek chorobowy przysługuje osobie ubezpieczonej, która stała się niezdolna do pracy z powodu choroby w czasie trwania ubezpieczenia. W zależności od tego, z jakim rodzajem ubezpieczenia chorobowego mamy do czynienia, prawo do chorobowego przysługuje również:
– po upływie 30 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego – dotyczy to ubezpieczenia obowiązkowego,
– po upływie 90 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego – dotyczy to dobrowolnego ubezpieczenia.
Zasiłek chorobowy przysługuje przez maksymalnie 182 dni niezdolności do pracy, bądź niemożności jej wykonywania z powodów, które zostały jasno opisane w art. 6 ust. 2 ustawy zasiłkowej. Warto podkreślić, że osoba ubezpieczona, która w okresie stwierdzonej niezdolności do pracy wykonuje swoją pracę zarobkową, bądź wykorzystuje zwolnienie niezgodnie z celem, traci prawo do zasiłku chorobowego za cały okres zwolnienia. Mowa o tym w art. 17 ust. 1 ustawy zasiłkowej. Świadczenie chorobowe nie może być traktowane jako dodatkowe źródło dochodu, czy wynagrodzenia.
Kiedy mowa o wykorzystaniu zwolnienia od pracy niezgodnie z jego celem? Dotyczy to przede wszystkim nie przestrzegania wskazań lekarskich, m.in. nakazu leżenia w łóżku, czy zakazu wykonywania pewnych czynności. Jeżeli dana osoba ubezpieczona będzie zachowywała się w sposób utrudniający leczenie i rekonwalescencję, może zostać zakwalifikowana jako wykorzystująca zwolnienie niezgodnie z jego celem. W takim przypadku następuje utrata prawa do świadczenia chorobowego za cały okres otrzymanego zwolnienia.